Verzoeknummertje van Jasper. Van de zingende dichter de Gregori, dit sprookje. "La donna cannone" is een circusact, waarbij een vrouw uiteraard wordt weggeschoten. Dit verhaal gaat over zo'n (verliefde) vrouw die het circus wil ontvluchten aan het einde van de act.
Butterò questo mio enorme cuore tra le stelle un giorno, giuro che lo farò, e oltre l'azzurro della tenda nell'azzurro io volerò. Quando la donna cannone d'oro e d'argento diventerà, senza passare per la stazione l'ultimo treno prenderà. E in faccia ai maligni e ai superbi il mio nome scintillerà, dalle porte della notte il giorno si bloccherà, un applauso del pubblico pagante lo sottolineerà e dalla bocca del cannone una canzone suonerà. E con le mani amore, per le mani ti prenderò e senza dire parole nel mio cuore ti porterò e non avrò paura se non sarò bella come vuoi tu ma voleremo in cielo in carne ed ossa, non torneremo.... più, uuu uuu uuu uuu na na na na na. E senza fame e senza sete e senza ali e senza rete voleremo via. Così la donna cannone, quell'enorme mistero volò, tutta sola verso un cielo nero nero s'incamminò. Tutti chiusero gli occhi nell'attimo esatto in cui sparì, altri giurarono e spergiurarono che non erano mai stati lì. E con le mani amore, per le mani ti prenderò e senza dire parole nel mio cuore ti porterò e non avrò paura se non sarò bella come vuoi tu ma voleremo in cielo in carne ed ossa, non torneremo.... più, uuu uuu uuu uuu na na na na na. E senza fame e senza sete e senza ali e senza rete voleremo via. | Ik ga dit enorme hart van mij op een dag tussen de sterren gooien, ik zweer, dat ga ik doen, en voorbij het blauw van de tent zal ik het blauwe invliegen. Dat is het moment waarop de kanonskogelvrouw van goud en zilver wordt, en zonder langs het station te komen de laatste trein neemt. En voor de ogen van de boosaardigen en hoogmoedigen zal mijn naam schitteren, aan de poorten van de nacht zal de dag blijven doorgaan, een applaus van het betalende publiek zal dat benadrukken en uit het kanonsgat zal een lied klinken. En met mijn handen schat, zal ik jouw handen nemen en zonder een woord te zeggen neem ik je mee mijn hart in en ik zal niet bang zijn als ik niet zo mooi ben als jij wilt maar we zullen de hemel invliegen in levende lijve, en we komen niet terug… niet meeeeeeer na na na na. En zonder honger en zonder dorst en zonder vleugels en zonder veiligheidsnet gaan we wegvliegen. En zo vloog de kanonskogelvrouw, dat enorme mysterie, helemaal alleen op weg de zwarte zwarte hemel in. Iedereen sloot z’n ogen op het exacte moment dat ze verdween, anderen bleven bij hoog en laag beweren dat ze er nooit bij waren geweest. En met mijn handen schat, zal ik jouw handen nemen en zonder een woord te zeggen neem ik je mee mijn hart in en ik zal niet bang zijn als ik niet zo mooi ben als jij wilt maar we zullen de hemel invliegen in levende lijve, en we komen niet terug… niet meeeeeeer na na na na. En zonder honger en zonder dorst en zonder vleugels en zonder veiligheidsnet gaan we wegvliegen. |
